Rugzak transformatie



Mijn Shasta van Gregory was na meer dan 15 jaar bijna aan het eind van zijn leven.
Geroemd om zijn degelijk frame dat zware lasten kan dragen.

Zijn gewicht loog er niet om.
Ik besloot om dit frame een tweede leven te geven. Een beetje in de stijl van een ULA-epic
Dit werd ook een noodzaak omdat ik vanuit het oogpunt om aan gewichtsbesparing te doen mij een verkorte slaapmat had gekocht.  
Er wordt algemeen gezegd dat je net zo goed je rugzak ter hoogte van het voeteinde kan leggen om de voeten te isoleren van de grond. 
Tijdens een wintertocht in Noorwegen ben ik erachter gekomen dat dit sneller gezegd is dan gedaan en ik flink in de problemen ben gekomen.
Daar zijn er die zeggen dat eenmaal geïnstalleerd op de kampplaats  de rugzak toch zo goed als leeg zal zijn.  
Bij mij is dat alvast niet zo en om bij slecht weer in de kleine ruimte van een tent of en shelter de inhoud over te laden in een plastiek vuilzak is om problemen vragen.
Slapen, met de voeten op een verhoog kan alleen als je als een dode farao de ganse nacht op de rug kan liggen. 
Voor een woelend type dat graag op zijn zij ligt zoal ik, een groot probleem.
Ik kies daarom voor een demonteerbaar geheel, vandaar de keuze om een losse zak te maken die ik achteraf op het draagstel vast kan gespen.
Aan de buitenkant een kleine opbergruimte voor ‘snel bij de hand gerief’ tijdens de dag.

Ik liep al een jaar in sherpa stijl rond door een gerecupereerde zak te gebruiken bedoeld om meststoffen in te vervoeren.
Waterdicht door een voering van polyethyleen.
Kostprijs twintig cent, tweehonderd gram en een inhoud van ongeveer 70 liter.
Krap voor een zelfvoorzienende veertiendaagse wintertocht.
Later werd er nog eens aangevuld met een Arpenaz 10 rugzakje van Quechua dat ik op de riemen naaide om klein ‘bij de hand’ gerief in op te bergen.
Dat bracht het geheel op 370 gr.
Ik kies voor X-Pac-VX07 stof: 165 gr/m2. 
Om hem zo waterdicht mogelijk te houden bouw ik hem niet op zoals een klassieke rugzak uit verschillende panden maar gebruik ik de techniek zoals toegepast bij opbergzakken 
en plooi de punten bij de bodem naar binnen om een vierkante bodem te krijgen zonder “oren”.
Ik kies voor een velcro/rol sluiting zodat ik gemakkelijk met het volume kan spelen. 

Ook de zijkanten zijn insnoerbaar om hem nog verder te comprimeren mocht dit nodig zijn.
Helemaal af is hij nog niet.
De binnenkant moet ik op de plaats van de stiksels nog afdichten met PU-lijm;
Ook moeten nog heel wat banden worden getrimd omdat ze soms te lang zijn of moeten vervangen worden omdat ze van de oorspronkelijke rugzak komen en door langdurig gebruik erg glad zijn geworden en hun grip durven verliezen in de gespen.
In een tweede fase ben ik van plan om de heupgordel en schouderbanden onder handen te nemen.
Wat weegt het geheel?
De blauwe zak komt op 470 gr, het draagstel zal ergens rond de 1400 gr gaan eindigen
Ik win ongeveer 1500 gram op mijn oorspronkelijke rugzak.
Maximaal kan ik ongeveer 90 liter vervoeren.
Welk gewicht kan ik vervoeren?
Meer dan ik zal kunnen dragen mocht het nodig zijn.
Het was een heel aangenaam en leerrijk project om aan te werken . 
Terugblikkend heeft die keuze van een korte mat toch heel wat gevolgen gehad in de aanpassingen die ik  hem moeten maken aan het rugzak ontwerp.
Met de ervaring die ik nu heb opgedaan zal er vrij vlug een meer klassieke rugzak worden gemaakt met een heel beperkt frame.
Zo verwend geweest door het draag komfort van mijn vorige rugzak dat ik met een zekere angst kijk naar al die frame-loze of frame arme  ontwerpen.
Ik moet die schrik maar eens laten varen.
Wat heb ik te verliezen?
Album 


Reacties

  1. Netjes !

    En als je toch 1500 gram bespaard kun je je ook wel een langer matje veroorloven :)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Achteraf gezien is vooral de wintermat toch een voorbeeld van misplaatste beknibbeling op het gewicht. De kunst blijft om het allemaal zo simpel mogelijk te houden zeker als de omstandigheden minder vriendelijk zijn. Al die protheses maakt het nodeloos complex

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wauw! Dat vindt ik nu eens knap gedaan.
    Als ik hetzelfde zou kunnen doen met met lowe alpine liberty, dan deed ik dat direct. Ware het niet dat ik vrees dat ik hem zou ruïneren en hij nu nog in perfecte staat is.
    Groeten,
    Mick

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts