Backpacking voor dummies

Neerslag van een voorbereidingstekst nav het geven van een workshop 
"Backpacking voor dummies"
op de fiets en wandelbeurs in Flandersexpo Gent februari 2017.



In de voorbereiding had ik er geen idee van wie hier op het eind van de dag nog naar toe zou komen.
Zou er wel iemand komen?
"Backpacking voor dummies" klinkt sommigen misschien wel denigrerend in de oren ...
en zit mijn doelpubliek niet eerder op het vakantiesalon...
en heeft het publiek hier, de fase die ik in het licht wil zetten misschien al lang achter zich gelaten?
Geen demonstratie van allerhande gerief, daar is al een workshop over.
Ik zou het willen hebben over het belangrijkste gerief: onze geest en de behuizing waarin deze huist.
Ik begin met wat persoonlijke gedachten die hopelijk een aanzet tot discussie kunnen geven.
Deze workshop ook vergelijkbaar met hoe ik zelf bij een start naar een tocht kijk.
Met een verwonderende en open blik kijken naar wat zich aandient onderweg.
Ook wat ik straks van jullie als publiek terug ga krijgen.
Stappen, de ene voet voor de ander zetten is kinderspel en het zit volgens mij ingebakken in ons genetisch materiaal.

Zo hebben we de wereld tijdens onze evolutie tot mens verkend en bevolkt samen met het bewustzijn deel van een groter geheel te zijn.
Toch is een groep die het contact met deze vorm van zich voortbewegen in de wereld waarin ze leven verleerd hebben en verplaatsen zich liefst veel sneller en beschermd voor allerhande invloeden van buitenaf naar hun bestemming.
Als je dit bewustzijn, aangespoord door de beweging "deel van een groter geheel uit te maken", kwijt bent kan je het volgens mij terug herontdekken.
Je moet er alleen voor openstaan.
Alleen.... daar bedoel ik ook mee dat het een meerwaarde is om geregeld er alleen op uit te trekken. Lopen in groep zorgt er soms voor dat je vanuit het sociaal gegeven met elkaar begint te babbelen wat verstorend werkt op het belevingsaspect.
Begin niet met het kopen van allerhande trekkingsgerief.
Fabrikanten die je hier aantreft, willen vooral verkopen, behoeftes creëren terwijl je voor een simpele activiteit als stappen soms niet zo gek veel nodig hebt.

Ga eens een dag naar buiten met het materiaal wat je al in huis hebt.
Je hebt in ons vlakke, soms heuvelachtig land niet echt bergschoenen nodig.
Een rugzakje is misschien wel handig om de handen vrij te houden en wat eten en drinken op te bergen.
Accepteer dat je het niet zal winnen tegen de natuurelementen als ze echt uit gaan halen maar hier bij ons zal dat wel mee vallen.
De uitspraak: “in de rugzak verpak je je angsten” is een klassieker maar voor mij een gedachte waar toch iets van waarheid in zit.
Ik herinner mij de vrees die ik in de beginjaren had voor natte voeten.
Het heeft mij indertijd heel wat kopzorgen bezorgd terwijl ik nu nattigheid veel gemakkelijker kan aanvaarden.
Dikwijls bepaald de gedachte het gevoel waar ik niet mee wil zeggen dat je onbezonnen je in de situatie moet gaan smijten.

Van een keer nat worden als de temperatuur rondom jouw mild is zal niemand zijn doodgegaan. Vergeet de reclameslogan dat GTX je gegarandeerd droog gaat houden.
Soms wel, soms niet en dan zijn meestal de wetten van de fysica de spelbrekers.
Stap over de drempel, ga naar buiten, niet alleen als de zon schijnt.
Ik heb op school geleerd dat we in een gematigd zeeklimaat leven, wat betekent dat het hier ook kan regenen, gelukkig maar.
Ga daarom ook eens naar buiten wanneer het regent en loop hetzelfde tochtje eens in deze omstandigheden..
Sta open voor wat zich dan aandient.
Loop door de verschillende seizoenen, het knisperende geluid van verse sneeuw, het geritsel wanneer de voeten zich hun weg zoeken door de afgevallen blaren. Omgaan met de elementen en omstandigheden kan later echt wel helpen om het onvermijdelijke beter te accepteren.
Zich openstellen voor…dan spreek je andere hersendelen aan die je in de hectiek van ons drukke leven onbenut laat terwijl andere delen rust krijgen.
Koop een stafkaart van de eigen omgeving of van een naburig gebied wanneer je in de stad woont en ga eens op verkenning uit.

Hoe staat de eigen omgeving aangegeven op de kaart?
Wijk eens af van de wegen die je kent.
Maak kennis met een kompas en wat nut dit instrument kan hebben.
Een gps is meestal hoogstens een aanvulling.
Geboren worden en leren omgaan met alles wat er zich aandient van gevaren en uitdagingen is een werk dat blijft duren zijn eind kent bij onze dood.
Experimenterend worden we groot.
Dat geldt ook wanneer je de eigen habitat verlaat en andere werelden gaat verkennen.
Vroeger waren er de ouderfiguren die er in het beste geval ervoor zorgden dat deze verkenning veilig en geleidelijk verliep.
We zijn allemaal volwassen mensen en moeten dus voor onszelf gaan zorgen bij deze verkenning.
Specialisten kunnen helpen en daarom is het goed om je te informeren maar binnen alles wat je leest of ziet zal je uiteindelijk toch de eigen keuze gaan maken.
Ik heb in het verleden zaken anderen zaken aanbevolen waar ik nu zelf van ben afgestapt.
Deze verkenning zal toch met vallen en opstaan moeten gebeuren.
Bouw daarom de geleidelijkheid in en neem er je tijd voor.
Als je het eigen lijf hebt verwaarloosd door je levensstijl, begin alvast daarmee.
Breid je actieradius uit.
Dat kan gaan over terreinomstandigheden, markeringen onderweg, doorheen de seizoenen.
Het hoeft niet direct met de tent.
Je kan vanuit een basisplek een omgeving verkennen.
Mijn vrouw gaat wandelen in Engeland en maakt gebruik van bagagetransport.
Je kan het allemaal laten regelen voor jezelf, dan kost het meer of je begint zelf te organiseren.
Je kan van hut naar hut wandelen.

 Mijn opbouw ging van de Ardennen over de Vogezen richting Pyreneeën.
Eerst via de zomermaanden, dan kwam er de herfst bij.
De sneeuw is dan weg.
Dan de vroege zomer waar ik wel geconfronteerd werd met sneeuw.
Nu verken ik voorzichtig de winter.
Ook dat ging weer via dezelfde opbouw.
Soms wilde ik te snel gaan en dan werd ik afgestraft.
Het siert je dat je zelf op zoek gaat naar een bestemming.
Koop een kaart van een gebied dat je aanspreekt (door een verslag, een foto…op internet).
Laat die kaart op je inwerken. Gooi eens een naam van een bergtop, meertje door de google zoekmachine.Laat het organisch groeien.
Op forums kom je mensen tegen die instant oplossingen willen.
“Wat is een mooie tocht?”
Ik twijfel sterk of dit de manier is.
Het staat haaks op de vertraging die inherent is aan wandelen.
Soms heb je een beeld in het hoofd over een gebied wat je gaat betreden maar zit het daar op het moment potdicht.
Het heeft gemaakt dat ik misschien ten nadele van andere gebieden soms terug keerde naar een plek waar ik was geweest.
De contrasten onderweg staan haaks op standaard en routine van ieder dag maar maakt dat dergelijke belevingen intenser en duurzamer zijn.
Controle los durven laten, al kan het niet helemaal.
Je wil immers het eind van de dag halen maar de controle valt te overzien en wordt herleid tot zijn essentie.

 Afzien voelt als alles verteerd is later heel anders aan.
Meestal worden dat de gebeurtenissen die het langst in de herinnering blijven.
Heb je plannen om een tent aan te schaffen?
Ga eens eerst gewoon in de tuin slapen in open lucht als je er de kans toe hebt.
Ervaar hoe de nacht het overneemt van de dag.
De geluiden van de nacht en hoe de dag zijn aanloop neemt.
Maak korte uitstappen van huis uit.
Het zijn boeiende tijden nu ook in België mogelijk is om op legale wijze te overnachten in de vrije natuur.
Experimenteer met de grenzen van het eigen gerief.
Is je slaapzak geschikt voor een bepaalde temperatuur?
In plaats van de vraag te stellen, ga zelf op onderzoek uit.
Ga buiten slapen en als je halverwege de nacht tot de conclusie komt dat je ligt te rillen dan ben je alvast een ervaring rijker en kruip je in het eigen bed.
Nu stop ik even om het contact met jullie niet te verliezen.
Wie zet er een nieuw spoor uit?

Reacties

  1. Zeer mooie geschreven en heel interessante gedachtengang, bedankt om die te delen. Leerzaam!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtig Ivo, mag het nu net zo zijn dat ik net terug ben van een wandeling door Westmalle, het is nu net die ervaring die ik vandaag beleefd heb.De tijd nemen om te vertragen en de natuur in je te laten opnemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi verwoord Ivo. Kan me er volledig in terugvinden!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Heren,
    aangenaam verrast dat dit stukje tekst jullie heeft aangesproken. Bedankt. Het is niet zo dat ik altijd "zen" over het land loop. Soms heb ik ook eens goestig om gewoon kilometers te trekken doorheen de dag om pas tegen de avond mij "open" te zetten.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts