zelfbouw: gtx regenjas

Ik heb jaren plezier gehad van een arc'teryx alpha lt

tot hij op de duur toch wat begon te delamineren en op een bepaald moment door eigen schuld
een kookwasprogramma heeft moeten doorstaan met het gevolg dat heel wat tape op de naden was losgekomen.
Vermits ik geleidelijk aan probeer zoveel mogelijk mijn eigen gerief te maken,
stond er een nieuwe uitdaging op het programma.
Kocht me wat licht, daardoor minder duurzaam maar tegelijk ook duurder
3 laags ptfe membraan bij extremtextil.
Momenteel niet meer leverbaar. Gewicht zat als ik mij niet vergis, rond de 125gr/m2.
De opbouw van dergelijk "ademende" stof is hieronder duidelijk te zien. Een laag nylon, dunne teflon laag en afgewerkt met dun gaas om de teflon te beschermen.

Wat waterdichte ritsen en genoeg meters tape.
Het folieboutje om de naden te tapen kocht ik bij RcHeliparts

Nieuw voor mij was het gebruik van sewfree folie.
Ik zag dat mijn originele jas plaatselijk verstevigingen had om het draagcomfort te vergroten.
Twee lagen stof die met een lijmfolie aan elkaar verbonden waren.
Ritssluitingen worden tegenwoordig al lang niet meer ingenaaid maar ook verlijmd met de stof zoals te zien is op volgend filmpje



Helaas en dat is wel meer. Tegen de industrie kan je het als hobbyist niet halen.
Warmte toevoegen zodat de lijm vloeibaar wordt en onder druk de verbinding laten afkoelen....
Dat is veel gevraagd.
Vandaar dat ik later in het "productieproces" toch maar een extra naad heb gelegd voor de versteviging omdat ik niet zeker was of de hechting voor de ritssluitingen wel ok bleef over langer tijd.

Het was nog te vroeg om mijn jas af te breken in onderdelen om te gebruiken als patroon.
Anders zou ik te lange tijd zonder regenjas zitten.
Heb hem dan maar zo goed mogelijk proberen op te meten door hem met spelden op een schuimplaat te prikken en zo onderdeel per onderdeel over te nemen op een PE-folie.
Maakte hem tegelijk een 5 tal cm langer, wat breder zodat een donsjas minder gekneld zat.
Hetzelfde voor de mouwen
Om zo weinig mogelijk perforaties te hebben bij het gebruiken van spelden gebruikte ik eerst paperclips om de onderdelen te fixeren alvorens ik ze door de naaimachine haalde.
Eigenlijk overbodig omdat de naden toch worden afgetapt.

Om het rafelen van de randen te voorkomen sneed ik de panden uit met een soldeerbout.
Waarschijnlijk niet nodig omwille van de overlapping door de tape maar ik nam het zekere voor het onzekere.
Arc'teryx heef erg mooi afgewerkte jassen die met een smalle band zijn af getapet.
Ik denk dat het mogelijk was om de tape te halveren maar dan zou ik de genaaide panden moeten trimmen want Arc'teryx gaat er prat op dat de naad op 3mm van de rand wordt gelegd.
Dat is mij niet altijd gelukt.

Waar er is getapt gaat vanzelfsprekend het ademend vermogen verloren.
Arc'teryx gebruikt tape van 8à10 mm terwijl ik aan de 20mm zat.

De kap was door de ingewerkte elastieken om hem aan te kunnen sluiten, afhankelijk van hoofd en hoofddeksel, een erg lange bevalling maar uiteindelijk is het goed gekomen.

Voor de versteviging van de bovenkant van de kap waar de klep komt gebruikte ik naast sewfree folie een nylon kabelbinder (bovenste smalle baan).
In de voering daaronder loopt een elastiek die flexibel is verbonden met twee andere elastieken waarmee de kap desgewenst kan worden dicht gestropt.

Plaatselijk ter hoogte van de hals, links en rechts van de centrale rits is een dubbele laag stof gebruikt die met sewfree folie aan elkaar werd gekleefd om een grotere stijfheid te krijgen die het draagcomfort vergrootte.

Sewfree folie is langs een kant van een papierlaag voorzien om te vermijden dat gesmolten lijm op het strijkijzer terecht komt
Maar wat extra bakpapier achter de hand hebben is handig omdat dat ook geschikt is als tussenlaag bij het verwarmen van de folie.
Omdat ik een "waterdichte" rits gebruikt heb, liet ik de flap achter de rits achterwege.
De frontzakken zijn een fractie kleiner dan bij het origineel en ik gebruikte er een rest nylon binnenvoering van een slaapzak voor.

Een Arc'teryx heeft oksel ritsen maar die heb ik niet ingewerkt.

Verder doe je er goed aan om de naden al te tapen tijdens de opbouw van de jas.
Werk je de jas helemaal af alvorens te naden te dichten dan kom je in de problemen omdat het dan bijna onmogelijk is om de naad vlak te leggen om zo met een warm strijkijzer hem geleidelijk te dichten.

Het vraagt wat oefening om dat goed te doen wanneer de naad een kromming heeft.
De brede tape laat zich moeilijk in een bocht leggen.
Voor het tapen van de kap gebruikte ik de armleuning van een tuinstoel omdat die een flauwe boog heeft wat het iets gemakkelijker maakt.

In het andere geval maak je een hulpstuk zoals onze Zweedse doe-het-zelver Andersj laat zien.
De kap maak je hoe dan ook eerst helemaal af alvorens hem vast te naaien op de rest van de jas.
De allerlaatste naad die moet worden genaaid loopt van het uiteinde van de ene mouw over de rug en zo naar het ander uiteinde.
De mouw, de velcro kan dan best al zijn afgewerkt
De jas wordt binnen buiten gekeerd en ik stak een lange balk door de mouwen.
Dit verhoogje werkte wat handiger bij het tapen van de laatste naad.

Daarna wordt de ritssluiting gemonteerd en tegelijk de onderkant van de jas op maat gemaakt.
Ook hier voorzag ik een kanaal met elastiek om de jas ook langs onder dicht te ritsen.

In het totaal weegt hij afgewerkt: 390 gr.
Het meeste komt op rekening van de tape, de ingewerkte elastieken en waterdichte ritssluitingen.
Werk een beetje proper!!!
Bij mij zijn op enkele plaatsen langs de buitenkant wat gesmolten sewfree folie terecht gekomen omdat het strijkijzertje bevuild was geraakt.
Dat staat erg slordig.