Trailstar(copie): een luie mens opstelling

 Als er een shelter is die ik meer en meer begin te waarderen is het de trailstar van mountainlaureldesigns.
Ik heb hem al ettelijke keren schaamteloos gekopieerd.

Ik ga geen eigen opsomming geven van de voordelen daarvoor is dit artikel niet bedoeld.
Laat ik dat anderen in mijn plaats doen.
Op het einde van een bespreking door Debby op haar blog vind je tal van andere besprekingen.
Joery heeft in het artikel pitching-options-for-the-trailstar
de flexibiliteit van deze shelter uitgebreid aangetoond.

De shelter heeft, vind ik in zijn huidige vorm een nadeel.
Als je de shelter bij onstuimig weer helemaal wil sluiten zal je letterlijk op de buik moeten om hem te sluiten en later weer te openen. Tegelijk moet je de piketten hersteken om hem strak op te spannen.
Ik beken, ik ben een lui mens en heb eens zitten nadenken of daar iets aan kon gebeuren.
Een filmpje moet een en ander verhelderen



Zoals ik in de bijgevoegde tekst heb aangegeven twijfel ik of je dit toe kan passen op een origineel trailstar. Op iedere rib van deze vijfhoekige shelter heeft MLD een kleine lus en haak gemonteerd. Je zou een van die lussen kunnen gebruiken om een spanlijn aan te bevestigen maar kan deze de kracht verdragen?

Net terug van een tocht door Schotland waar ik aan het experimenteren ben geweest met mijn "volautomatische deur". In mijn ontwerp had ik de lus hoog in de nok geplaatst omdat de shelter daar toch al verstevigd was om de kracht van de centrale stok op te vangen. Het heeft het nadeel dat bij een geopende deur het afdak, zeker bij winderig weer heen en weer schuift over de lijn. Op de duur geraakt volgens mij op die plaatsen de silnylon stof beschadigd door de wrijving tussen de lijn en de tentstof.

Door de lus meer naar buiten te verplaatsen kan je ook het afdak mooi strak opspannen. Een aanpassing die ik zeker nog ga maken met een extra patch silnylon op de plaats waar de lus is genaaid. Het blijft aangeraden om de silnylon langs de binnenkant met een extra laagje verdunde siliconen in te strijken langs weerszijden van de rib waar de lus op is bevestigd.

Het verhaal

Aanvulling:
Frequent deze techniek aangepast tijdens een tocht door Sarek.
Om slijtage te vermijden door het heen en weer geschuif van de silnylon over de opspandraad bij winderig weer is het beter om de vijfde lijn (vanuit de top) te fixeren op een punt langs de binnenkant van de tentfly (pakweg een 10 tal cm) terwijl aan een tweede haring een lus wordt bevestigd. Die haring wordt dan in lijn met de andere een eindje buiten de tentfly in de grond gestoken.
Hier wordt dan de lijn aan bevestigd om het tentzeil op te spannen.
Het zeil komt dan niet meer in contact met de opspandraad vanuit de top