Natte voeten tocht
De takken hebben de greep op hun verdorde blad meestal al
verloren.
Trek erop uit voor een voorzichtige eerste test door koud en
nattigheid.
Verderop in de week gaat hier de eerste sneeuw vallen.
Ben dan al weer thuis. Iemand wordt naar zijn laatste rustplaats begeleid en wil erbij zijn. Twee gebeurtenissen die stilistisch met elkaar verbonden worden door een lied van Jan de Wilde
Ben dan al weer thuis. Iemand wordt naar zijn laatste rustplaats begeleid en wil erbij zijn. Twee gebeurtenissen die stilistisch met elkaar verbonden worden door een lied van Jan de Wilde
In de overgang van de zomer naar de winter wil ik Lapland gaan
verkennen.
Sinds ik een tweetal jaar mijn tochten op trailrunners
probeer te lopen zal mij dit voor nieuwe uitdagingen plaatsen.
In principe zouden hoge GTX sokken kunnen volstaan maar ik
vertrouw die sokken toch niet helemaal.
Meer dan eens lees ik dat ze sneller lekken dan gedacht. Ik
kan dus beter voorbereid zijn op natte voeten. Bij wijze van experiment zal ik mijn summit kousen van Bridgedale
dragen op een stel flyroc 310 van inov-8. Plus een paar korte zelfbouw getten uit
codura 500 om te vermijden dat er zooi langs boven binnen komt. De GTX kousen van Rocky draag ik eenmaal de bivakplaats bereikt.
Trek naar de hoge venen die na Joery's reportage zeker aan
populariteit zullen winnen. Beperk me tot het gebied waar ik nog wat oude
kaarten van heb liggen.
De 50/1-2 van regio Sart-Xhoffraix herzien in 1987 en de wandelkaart “aan de rand van de venen” uit 1996.
De 50/1-2 van regio Sart-Xhoffraix herzien in 1987 en de wandelkaart “aan de rand van de venen” uit 1996.
Zwicht onder de
lichte druk van het thuisfront, die mij gek verklaren dat ik de eerste
bus naar Antwerpen wil nemen waardoor ik pas rond 9uur de deur uit ga.
Maandagmiddag in Eupen zoek ik de Helle die ik op de voet
kan blijven volgen.
Van het eerste stuk heb ik geen kaart maar ik hoef alleen
maar de GR-markeringen te volgen. Stuit al vlug op aanplakborden met jachtdata.
Ik heb geluk en kan zonder probleem het Hertogenwald in.
Steek een paar uur later via de brug de Helle over. Om 16.30u hou ik het voor bekeken als ik
mijn tarp op een kiezelstrandje naast het water neerpoot. Wissel van sokken.
Mijn eten is sobere kost. Poeder voor één liter soep, zakje couscous
van 100gr aangelengd met 500 ml kokend water. Spoel mijn kousen uit in het
bruine water.
Turf laat zich niet tegenhouden door het gaas van mijn schoenen.
Het idee om de GTX kousen aan te houden
in de quilt laat ik varen.
Ze slorpen teveel water op langs de buitenkant .
Ze slorpen teveel water op langs de buitenkant .
Slapen is een probleem. Het wordt stilaan een traditie dat
ik met hazenslaapjes de lange nacht probeer door te komen.
Moet nog wennen aan de sombere kil en natte omgeving waarvan
ik denk dat dit in Lapland hoogstens het
voorgerecht zal zijn.
Het opkomend licht in de ochtend doet mij zin krijgen. Eet
mijn muesli mengsel op en ga op stap. In principe zou ik doorsteken naar Mont
Rigi maar bij Pont Marie Anne Libert wordt
ik verzocht om afscheid te nemen van de Helle en ze loodsen me langs de
oostkant van de venen richting zuiden. Tussendoor heb ik al tot de knieën in
een veenpunt gezeten. Vergeten te peilen met mijn stok.
Bereik gemakkelijker dan gedacht het begin van rau de
Ghâster om dan later NW naar de ‘bron’ van Rau de Bayehon te lopen. Bij de brug
trekt het open en zie ik de blauwe
lucht. Een koppel kijkt me vreemd aan wanneer ik midden de stroom ga staan om
zoveel mogelijk modder uit de broek en schoenen te spoelen. Voorbij de waterval
dient zich, wanneer ik door loofbos loop een aantrekkelijk stuk aan. Later brede
boswegen met links en rechts een kaalkap om bij Pont de Bèleu voor even de GR
markering langs de Polleur op te pikken.
Steek door naar het begin van Rau de Statte.
open beukenbos loop met een vlakke ondergrond.
Moet mij tevreden stellen met een eerder armtierig plekje
langs het water voor een bivak.
Een zacht bed van dennennaalden maar onaantrekkelijk omdat ik omringd ben door een dicht donker naaldbos.
Een zacht bed van dennennaalden maar onaantrekkelijk omdat ik omringd ben door een dicht donker naaldbos.
Spoel opnieuw mijn schoenen en sokken uit. Ik merk dat de
wol toch vrij ruw aanvoelt en dagenlang aan de voeten geeft mij dit
gegarandeerd schuurwondjes.
Een fijne ondersok lijkt noodzakelijk.
Een fijne ondersok lijkt noodzakelijk.
Koud heb ik het niet wanneer ik de droge sokken aan heb maar
ik voel aan de tinteling en het wat voze gevoel onder de zolen dat de
nattigheid en koude toch al zijn effect heeft.
Hoe het verder gaat evolueren, daarvoor zal deze tocht te kort zijn.
De temperatuur zit rond de 7°C. Morgen gaat hij in principe nog wat zakken.
De volgende dag een korte vloek wanneer ik merk,
amper 500m verder dat ik door een mooiHoe het verder gaat evolueren, daarvoor zal deze tocht te kort zijn.
De temperatuur zit rond de 7°C. Morgen gaat hij in principe nog wat zakken.
open beukenbos loop met een vlakke ondergrond.
Het valleitje van de Statte wordt er alleen maar mooier op.
Tal van aanpassingen om het de wandelaars gemakkelijk te maken. Ondanks de
steile helling rechts zie ik nog tal van mooie bivakplekken.
In plaats van de GR op te pikken richting Hoëgne loop ik nog
even door naar Solwaster waar
gemeentearbeiders een lading kerstbomen lossen.
Hou er flink de pas in tot Passerelle de Bell-Hé om dan mijn
tijd te nemen onderweg tot Passerelle du Centenaire waar ik nog een paar happen
tourbrood binnen werk. De temperatuur is inmiddels gezakt tot 4°C. Ik draag over
mijn basislaag een silnylon dampremmend/windblokkerend jasje en verder een vrij
dunne fleece.
Blijf de Hoëgne volgen over een breder pad om het modderig
parcours langs de Polleur terug op te pikken.
Fagne de Polleur, een natuurgebiedje voor het brede publiek,
van kinderwagens tot rolstoelen rond ik wijzerszin. Leer nog wat bij over de
turfstekers. Bij het waarnemingsstation staat de thermometer op 2°C. Mijn lijf
heeft het nog warm genoeg maar met mijn handen gaat het minder. Wachtend op de
bus naar Eupen heb ik de grootste moeite om mijn jas en ritssluiting dicht te
krijgen en de handschoenen uit de rugzak te vissen. Alle kracht is eruit.
Niet goed bezig geweest.
Veel woorden voor een vrij korte tocht.
Een wat langere ervaring van het lopen op trailrunners bij kou en nattigheid is op het blog van Willem te lezen.
fotoalbum
Niet goed bezig geweest.
Veel woorden voor een vrij korte tocht.
Een wat langere ervaring van het lopen op trailrunners bij kou en nattigheid is op het blog van Willem te lezen.
fotoalbum
Reacties
Een reactie posten