Tussen Gulp en Geul

Nederlands Zuid-Limburg is een streek die mij -alleen al door de naam- in de gedachten, nog steeds naar mijn kinderjaren terug werpt. Mijn ouderlijk huis lag in Neeroeteren.
Als 11-jarige ondernam ik -op mijn fiets- al expedities richting Valkenburg en omstreken op zoek naar fossielen in de plaatselijke mergelgroeven. Buiten wat belemnieten en stengels van fossiele zeelelies hebben deze tochten niet veel opgeleverd.
Het heeft wel tot gevolg gehad dat ik later toen ik begon te experimenten met meerdaagse tochten erg graag vertoefd heb in kalk rijk gebied zoals plaatselijk in de Pyreneeën, Vercors, Noord Franse kust of tijdens gezinsvakanties in de Provence meermaals de ondergrond heb uitgevlooid naar ammonieten en andere fossielen.


Terug naar Zuid-Limburg. In mijn jonge tijd had ik al interesse voor amfibieën en reptielen. Zuid Limburg werd toen nog aangeduid als de laatste vindplaats van de Europees moerasschildpad in onze regio.

Tijdens mijn juveniele tochten meermaals de oevers van de Geul  uitgevlooid maar nooit één spoor van gevonden.
Metaforisch hebben rivieren voor mij een bijzondere betekenis. Net als wij een leven dat zich afspeelt -tussen bron en monding. "Mensen hebben net als rivieren oevers nodig".


We moeten ook enigszins gebaand onze weg voortzetten tussen de wieg en het graf om er geen troep van te maken
Het moest er ooit van komen dat ik terug zou keren naar mijn wortels. Met het uitkomen van de Via Gulia: "De geul van bron tot monding" was het  maar een kwestie van tijd om dat ik die richting uit zou kijken.
Het voorbije jaar heb ik voor Hiking-advisor een paar plaatselijke tochten begeleid. Zuid-Limburg leek mij ook potentieel te hebben.

De voerstreek was al gepasseerd vandaar dat de Geul opnieuw in beeld kwam.
Zo weinig mogelijk asfalt maar dan zou de route her en der hertekend moeten worden zoals Luc Selleslagh al wist te vertellen bij zijn voorstelling op trekking.be.
Uiteindelijk, om de aanloop route en de weg terug naar huis wat te vergemakkelijken zijn er twee stroompjes gecombineerd.
Alleen van de Gulp heb ik bij zijn monding gestaan wanneer zijn water zich vermengd met het Geulwater.

Het is een rondje Welkenraedt -Gulpen - Hergenrath geworden.
Relatief gemakkelijk bereikbaar met het openbaar vervoer. Kom je van Oostende dan hoef je zelfs nergens over te stappen.
Om er op termijn een driedaagse van te maken kan je na een overnachting rond Gulpen je weg verder te zetten over het krijtlandpad richting Valkenburg om dan via de geul terug te keren naar Gulpen voor een tweede overnachting.

De boerderijcamping Berghemmerhof lijkt dan een goede lokatie.
Zelf heb ik wild gekampeerd in een bos zuidelijk van Pesaken.

Route
foto's

Reacties

Populaire posts